ประวัติห้องสมุด
เริ่มมีการก่อตั้งห้องสมุด นับตั้งแต่เมื่อมีการเรียนการสอนภาษาจีนครั้งแรกในจังหวัดภูเก็ต เมื่อปี พ.ศ. 2491 จากหลักฐานที่ปรากฏ พบว่าห้องสมุดมีการเคลื่อนย้ายมาแล้ว 2 ครั้งด้วยกันคือ ครั้งแรก ได้ย้ายมาจากตึกโรงเรียนภูเก็ตไทยหัวซึ่งตั้งอยู่บนถนนกระบี่ ไปยังชั้น 3 อาคารเรียนใหม่ ของโรงเรียนประศาสน์วิทยา ถนนวิชิตสงคราม ต่อมาโรงเรียนภูเก็ตไทยหัว ถนนกระบี่ได้ย้ายมารวมกับโรงเรียนประศาสน์วิทยา ถนนวิชิต-สงคราม จึงรวมชื่อเป็น โรงเรียนภูเก็ตไทยหัว(ประศาสน์วิทยา) ดังนั้นห้องสมุดจึงต้องย้ายจากชั้น 3 ของอาคาร 2 ลงมาที่ชั้น 1 ของอาคาร และได้ย้ายห้องสมุดเดิมของโรงเรียนประศาสน์วิทยา มารวมกับห้องสมุดใหม่ไว้ด้วยกัน
เมื่อวันที่ 2 – 7 พฤษภาคม 2547 ห้องสมุดได้รับความอนุเคราะห์จากวิทยากรคณะครูโรงเรียนเขมะสิริอนุสรณ์และผู้เชี่ยวชาญ รวมจำนวน 10 คน ร่วมกับครูโรงเรียนภูเก็ตไทยหัว(ประศาสน์วิทยา) จำนวน 10 คน ได้ร่วมมือ ร่วมใจ ช่วยกันพัฒนาห้องสมุด เป็นครั้งแรกตั้งแต่ห้องสมุดได้ก่อตั้งขึ้นมา
ประวัติห้องสมุดเอกวานิช
ในสภาพปัจจุบัน สถานการณ์โลกเปลี่ยนแปลงไปส่งผลกระทบต่อสังคมโดยรวม ทำให้รูปแบบการจัดการศึกษาต้องปรับเปลี่ยนไป เพื่อให้เหมาะสม และตอบสนองนโยบายของรัฐบาลและสอดคล้องกับความต้องการของท้องถิ่น โรงเรียนภูเก็ตไทยหัว(ประศาสน์วิทยา)ได้ขยายการศึกษาออกในช่วงชั้นที่ 4 ในปีการศึกษา 2549 ทางโรงเรียนจึงได้ก่อสร้างอาคารใหม่ขึ้นเพื่อรองรับการศึกษาระดับช่วงชั้นที่ 4 ดังนั้นจึงได้ก่อสร้าง อาคารอ๋องเต็กเส็งอนุสรณ์ (อาคาร 3 )ขึ้น ซึ่งเป็นอาคารขนาด 4 ชั้น ใช้งบประมาณในการก่อสร้างและตกแต่ง 12 ล้านบาท งบประมาณในการก่อสร้างได้รับจากการบริจาคทั้งสิ้น
ทางคณะกรรมการโรงเรียนได้เล็งเห็นว่าพื้นที่ใต้อาคารอ๋องเต็กเส็งอนุสรณ์ (อาคาร 3 ) มีความเหมาะสมอย่างยิ่งกับการสร้างห้องสมุดซึ่งเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญอย่างยิ่งภายในโรงเรียน จึงได้ดำเนินการก่อสร้างห้องสมุดในปี พ.ศ. 2547 ซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จาก
คุณวาณิช เอกวานิช 6,500,000 บาท
คุณโสภณ เอกวานิช และครอบครัว 1,000,000 บาท
งบประมาณทั้งสิ้น 7,500,000 บาท
ห้องสมุดเอกวานิช เกิดจากความตั้งใจของผู้บริจาค มีความตั้งใจให้โรงเรียนภูเก็ตไทยหัว (ประศาสน์วิทยา) พัฒนาในด้านแหล่งการเรียนรู้ในโรงเรียนให้ทันสมัยและตอบสนองให้ทันกับความต้องการของนักเรียน และมีความประสงค์ให้เด็ก ๆ ในจังหวัดภูเก็ตมีแหล่งเรียนรู้ที่เพียบพร้อมในทุก ๆ ด้าน
ผู้บริจาคได้เล็งเห็นถึงผลประโยชน์ที่นักเรียนและชุมชน ที่จะได้รับในการสร้างห้องสมุดอัตโนมัติอย่างยิ่ง ท่านจึงสนับสนุนเงินในการก่อสร้างห้องสมุด พร้อมอุปกรณ์ทุกอย่างที่ใช้ภายในห้องสมุด เพื่อเป็นอนุสรณ์ ต่อผู้มีพระคุณแก่ห้องสมุด ทางคณะกรรมการโรงเรียน จึง ตั้งชื่อห้องสมุดนี้ว่า “ห้องสมุดเอกวานิช”
